Dog niemiecki rys historyczny rasy

Przyjmuje się, że doga przodkami najprawdopodobniej były psy w typie bulldoga oraz psy gończe. Dogge, rozumiano jako silnego, dużego psa. Z biegiem lat pojawiało się więcej nazw English Dogge, Great Dane, Ulmer Dogge, które miały pasować do psów o określonym typie umaszczenia, oraz wielkości. Początkowo były wykorzystywane na dworach do polowania na dużą zwierzynę np. dziki, jelenie czy niedźwiedzie a również jako psy bojowe podczas trwania wojny. Książę niemiecki Bismarck okrzyknął Doga niemieckiego ” psem Rzeszy ”.W latach 1878-1880 miało miejsce sklasyfikowanie różnorodnych odmian psów do jednej kategorii dogów niemieckich, działo się to w Berlinie pod przewodnictwem dr Bodinusa. Dr Bodinus nie działał zaś sam. Mianowicie został zwołany komitet, w którego skład wchodziło 7 osób. W odległości dwóch lat po sklasyfikowaniu doga niemieckiego, uznano pierwszy standard rasy, który nie ostał się bez zmian. Był on wielokrotnie zmieniany od tamtego czasu.

Charakterystyka i właściwości rasy

Pochodzenie: Niemcy

Długość życia: 6-8lat

Wysokość w kłębie: Samiec 76-86cm Samica 71-81cm

Waga: Samiec 54-90kg Samica 45-59kg

Dogi niemieckie zaliczane są do grupy molosów, w typie dogowatym. Swoją budową ciała i wielkością wzbudzają respekt osób, które je spotykają. Jest jednak przyjaźnie nastawionym do ludzi olbrzymem. Jego łagodne usposobienie nie jest dla ludzi takie oczywiste, gdy widzą takiego giganta. Dogi rosną dłużej, niż psy innych ras, dlatego osiągają taką wielkość. Włos dogów niemieckich jest krótki, nawet bardzo krótki, gęsty i przylegający. Występują one w paru wariantach kolorystycznych, mianowicie w żółtej, pręgowanej, arlekin (biało czarny), czarny, oraz błękitny. Nie wykazują one agresywnych zachowań względem innych zwierząt, czy ludzi. Zaleca się jednak jego szkolenie, które powinno się zacząć wczesnym etapie życia. Dog, który jest pozostawiony sam sobie bez żadnego programu wychowawczego może w przyszłości przeobrazić się w osobnika, który może być agresywny, lub bojaźliwy. Nie możemy do tego dopuścić. Gdy osoba, która decyduje się na opiekę nad dogiem nie zajmuje się nim w należyty sposób, to po prostu szkoda stworzenia.

Są to psy, które łatwo się przywiązują do swoich właścicieli, szczególnie, gdy właściciel jest dla niego dobry. Darzą raczej sympatią dzieci, które w dużej mierze mają mniejszy problem z ich wielkością, niż dorośli ludzie. Należą raczej do psów o spokojnej naturze i ich opanowanie jest niesamowite.

Ciekawostki

– Scooby-Doo pies bohater słynnej bajki, autorstwa Hanna Barbera, stworzony w oparciu na podstawie obrazu doga zaprojektowanego przez animatora Iwao Takamoto, który zaś zainspirowany był szkicami psa pracownika Hanna Barbera.

– Największym przedstawicielem tej rasy jest pies, który nazywa się George, który w 2010 roku mierzył w kłębie 111 cm i w ten sposób został wpisany do Księgi Rekordów Guinnessa jako najwyższy pies na świecie.

Przypadłości chorobowe

Ze względu na swoje duże rozmiary, psy te często cierpią z powodu dysplazji biodrowej, która dotyka przeważnie psy większych rozmiarów, ale nie jest to regułą. Oprócz dysplazji, dogi z racji swojej wielkości mają często problemy z metabolizmem, który jest znaczenie spowolniony i powoduje widoczny spadek energii u osobników. Problemy ze skrętem żołądka, który jest zdecydowanie uciążliwą i powszechnie dolegliwością psów ras dużych powodującą przedwczesną śmierć dogów. Psy tej rasy dotyka również problem występujących licznych wrodzonych schorzeń. Do tych chorób zaliczają się m.in. wady serca, w tym występująca kardiomiopatia rozstrzeniowa itp.

Wskazówki pielęgnacyjne

W okresie szczenięctwa powinniśmy zwracać uwagę na kościec dogów, ponieważ ich szybki wzrost powoduje, że kości są słabe. Nieskomplikowane stworzenia, nie wymagają wiele zachodu, jeżeli chodzi o sprawę pielęgnacji. Zaś utrzymanie tej rasy nie należy do tanich. Trzeba mieć to na uwadze, że decydując na opiekę nad ową rasą, będzie trzeba włożyć w niego nie tylko swój czas, ale również niemałe pieniądze. Wychowanie dogów również nie należy do najłatwiejszych, ponieważ często się zdarza, że uczą się dużo wolniej niż przedstawiciele innych ras. Serce na dłoni, wielka cierpliwość, odpowiednie podejście powinno wystarczyć, żeby zrobić z doga wyszkolonego psa. Gdy widzisz efekty, pies spełnia Twoje wymagania i uczy się różnego rodzaju komend, nagradzaj go. Pies to wyczuwa, niech czuje się doceniony i zmotywowany!