Kot bengalski rys historyczny rasy

Ludziom od zawsze podobały się dzikie zwierzęta, których nie można było trzymać w domowym gospodarstwie. Kot, który swoim wyglądem przypominałby, dalekich, zdziczałych kuzynów. Okazało się, że nie jest to rzeczą niemożliwą i po wielu próbach, powstał kot o wyglądzie zbliżonym do dzikiego Lamparta.

Stało się to dzięki skrzyżowaniu kota domowego z dzikim kotem bengalskim. Pierwsze wzmianki o krzyżowaniu pochodzą z roku 1934. Ukazały się one w jednym z artykułów czasopisma belgijskiego, dotykający tej tematyki. Po licznych, nieudanych próbach połączenia ras, zaniechano dalszych zmagań, na kilkadziesiąt lat. Osobą, która w nadzorowała powstanie rasy udomowionej kota bengalskiego była Jean Mill, amerykańska pani biolog, która poświęciła sporo swojego życia, by uzyskać kota, który będzie odpowiadał wcześniejszym oczekiwaniom. Dzięki pomocy dr. William Centerwall, która krzyżując leoparda azjatyckiego z kotem domowym otrzymała porządany miot kociąt, które przeżyły. Dzikość ujawniająca się tylko w wyglądzie, a nie w charakterze. W Europie dzięki swemu podobieństwu do dzikich lampartów rasa kotów bengalskich nazywana również jest Leopardetami.

Charakterystyka i właściwości rasy kot bengalski

Pochodzenie: Stany Zjednoczone

Długość życia: 9-15lat

Wysokość w kłębie: 40cm

Waga: 3-8kg

Koty bengalskie są stosunkowo młodą rasą.

Bengal posiada ściśle przylegające krótkie futro, gęste, aksamitne w dotyku, błyszczące, z niewielką ilością podszerstka. Występuje efekt glitter, który spotykany jest wyłącznie u przedstawicieli tej rasy. Główną charakterystyczną, oryginalną cechą kotów bengalskich jest ich niesamowite umaszczenie, mianowicie występuję ono w formie cętek, które w ramach zmiany położenia, ruchu kota przyjmują różne kształty (m.in. półksiężyce, owalne) i rozmiar. Jednak kształt właściwy znany jest dopiero po pierwszych miesiącach życia kota. Spotkać leopardyty można w różnych wariantach maści, czarnej klasycznie pręgowane, śnieżnej czarno cętkowanej, cętkowane sepiowe seal, czarne cętkowane, pręgowane sepiowe seal, czy śnieżne czarno pręgowane. Mimo, że bengale raczej nie należą do kotów najlżejszych, ich ruchy pozostają płynne.Ta rasa uznawana jest za jedną z najinteligentniejszych kotów, można je nauczyć dzięki temu wielu sztuczek, takich jak otwieranie drzwi, aportowanie itp.Ciężko jest nie wykorzystać tak chłonnej głowy. Szybko przyswajają wiedzę. Posiadają liczne cechy psie, witają swojego Pana jak wróci do domu, reagują na imię, aportują, czy z wielką chęcią wychodzą na spacery. Z bengalów to istne gaduły, wydają z siebie bardzo dużo różnych dźwięków, ciężkich do jakiegokolwiek sklasyfikowania. Koty bengalskie nie cierpią z powodu braku energii. Zawsze zwarte i gotowe do zabawy. Lubią wskakiwać na wysoko usytuowane miejsca, z których mogą obserwować otoczenie. Bengal akceptuje nowych domowników, problem jednak pozostaje, gdy w grę wchodzą obcy, których koty potrafią trzymać na dystans, chwila musi minąć, żeby kot zaufał. Ogromnie przywiązują się do swojego właściciela i, gdyby się dało towarzyszył by mu we wszystkich zajęciach. Bengale nie mają raczej problemów z relacjami z innymi zwierzętami, nie są konfliktowe. Koty tej rasy uwielbiają chodzić na spacery. Należą do nielicznych ras kotów, które dają się wyprowadzać na spacery, na smyczy. Bengale praktycznie nie okazują zachowań agresywnych, dlatego są idealnym kotem dla rodzin z dziećmi.Ta rasa w razie, gdy czuję, że zbliża się zagrożenie woli się wycofać, niż uskuteczniać atak.

Ciekawostki

–Koty bengalskie są wyjątkowe, bardzo lubią przebywać w wodzie i do tego są świetnymi pływakami.

-Bengale były atrakcyjne dla różnych krzyżówek i , które w efekcie finalnym dały takie rasy jak Pantherette i Ussuri.

-W Azji koty bengalskie nazywane potocznie są ,, chińskimi kotami pieniężnymi ” wzięło się to ze względu na oryginalne ubarwienie przypominające chińskie monety z dziurkami pośrodku.

Przypadłości chorobowe

Bengale raczej nie mają problemów zdrowotnych. Nie mają przypisanej żadnej choroby charakteryzującej tą rasę. Choroby dotykające tą rasę to raczej choroby, które dotykają ogółu kotów. Dolegliwości oczne, choroby siatkówki, zaćma, czy zapalenie spojówki. Problemy również zdarzać się mogą na tle sercowym, kardiomiopatia – choroba mięśnia sercowego związana z jego dysfunkcją.

Wskazówki pielęgnacyjne

W kwestii dbania o futro leopartydów, nie jest ono skomplikowanym procesem. Szczotkowanie kotów systematycznie, raz w tygodniu, taka częstotliwość wystarczy, żeby zachować sierść w dobrej kondycji. Specjalnymi obcinaczami powinno się regularnie obcinać bengalom pazury. Najlepiej do tego zabiegu koty przyzwyczajać od najmłodszych lat życia. Ta rasa jest bardzo delikatna, jeżeli chodzi o tą kwestie.

Gdy kot bengalski zostanie pozostawiony dłużej bez opieki staje się nieszczęśliwy. Te koty nie lubią samotności. Dłuższe pozostawienie go samemu sobie powoduje, że budzi się w nim brak ufności i strachliwość, uwydatniają się cechy przodków. Bengale potrzebują mieć zapewnioną odpowiednią przestrzeń. Warto zaopatrzyć się w różnego typu akcesoria dla kotów, takie jak drapaki i drzewka. Niektóre koty nie zwracają uwagi na tego typu zabawki, za to bengale bardzo lubują korzystać z takich atrakcji. My również zyskujemy, ponieważ mamy mniejsze szkody związane z meblami. Bardzo ważną sprawą , którą trzeba szczególnie kontrolować, to przyzwyczajenia żywieniowe kotów bengalskich. Dieta różnorodna, która będzie zgrywała się dobrze z cechą danego osobnika. Nie jedzą dużo, ale posiłki powinny być dobrej jakości.