Labrador – rys historyczny rasy psów

Pierwsze wzmianki oraz wizerunki labradorów w różnego rodzaju malarstwie, literaturze i ogólnie rozumianej sztuce można było już zaobserwować w XVIII wieku. Labradory pochodzą z Nowej Fundlandii, a ich nazwa wzięła się od jednego z kanadyjskich półwyspów ‘Labrador’. Pełna nazwa ‘Labrador retriver’ w tłumaczeniu na polski ‘labrador aportujący‘. Labradory dawniej były używane do pomocy rybakom w wyciąganiu z wody na brzeg sieci rybackich oraz sprzętu, który tam się znajdował. Zdarzało się również, że ratowały tonących.

Nadrzędną cechą labradorów jest miłość do aportu i wody. Labradory to typowe psy myśliwskie. Retrivery należą do grupy płochaczy, czyli psów, które od stuleci polują na drobną zwierzynę, a ich rola polegała na wyszukiwaniu i wypłaszaniu jej z różnych szuwarów oraz po strzale ,aportowaniu. Profesjonaliści w swym fachu posiadają tzw. miękki pysk, jest to sposób chwytania bardzo delikatnie zwierzyny, czy przedmiotów i przynoszenia ich w nienaruszonym stanie.

Charakterystyka i właściwości rasy

Pochodzenie: Nowa Funlandia, Wielka Brytania

Długość życia: 10-12lat

Waga: Samiec 29-36kg, Samica 25-32

Wysokość w kłębie: Samiec 57-62cm, Samica 55-60cm

Cechą charakterystyczną labradorów retriverów jest ich owłosienie. Wodoodporny gęsty podszerstek powoduję, że tracą mniej ciepła i powodują, że psy są bardziej odporne na niesprzyjające warunki atmosferyczne np. kąpieli w bardzo zimnej wodzie. Kolory, w których labradory występują: biszkoptowe, czarne oraz czekoladowe. Przy czym w opcji czekoladowej i biszkoptowej występują w różnych odmianach lub odcieniach. U osobinków z umaszczeniem biszkoptowym nos w trakcie zimy potrafi się rozjaśnić do koloru różowego, przeważnie jednak nosy występują w wersji czarnej lub ciemno brązowej. Oczy labradorów również pozostają raczej w ciemnych barwach brązu.

Labki uchodzą za psy o łagodnym, przyjaznym usposobieniu, takie owszem są, ale tylko wtedy jak odpowiednio się pokieruje ich życiem. – idealny jako przewodnik dla niewidomych i niepełnosprawnych osób. Dzięki opanowaniu i niesamowitemu spokojowi, które posiadają w sobie labradory niesamowicie lgną do nich dzieci autystyczne oraz dzieci z porażeniem mózgowym. Są one bardzo pomocne w ich rehabilitacji. Mówiąc o labradorach nie można nie wspomnieć o niesamowicie wyczulonym węchu, który często wykorzystywany jest przez służby ratownicze, oraz do wykrywania narkotyków i ładunków wybuchowych. Labradory należą do psów, które posiadają niespożyte połkady pozytywnej energii. Są to zwierzęta wyjątkowe pod każdym względem. Radosne, ruchliwe, które najchętniej spędzają czas na świeżym powietrzu pływając w różnych zbiornikach wodnych i chodząc na długie spacery idealnie się spełniają jako kompanami osób aktywnie uprawiających sport. Nie jest to rasa psów wykazujących skłonności do agresji, dlatego świetnie się sprawują w otoczeniu dzieci jak i również innych zwierząt. Uwielbiają się angażować w różne zabawy z członkami rodziny, ale nie można zapominać, że labradory to duże, silne psy, które nawet w trakcie zabawy niechcący mogą zrobić krzywdę.

Ciekawostki

-Jedną z ciekawostek na temat labradorów jest to, że z racji tego, że owe psy kochają wodę to często po kąpielach przytrafia im się tak zwany ‘syndrom zimnego ogona’. Wiemy, że głównie ta przypadłość spotyka rasy myśliwskie, w tym właśnie labradory retrivery. Zaczynamy mówić o tym, gdy ogon zaczyna bezwładnie zwisać. W takim stanie rzeczy niechętnie porusza ogonem, nic dziwenego skoro odczuwa wtedy ból. Nie mniej, nie należy to do poważnej dolegliwości, przeważnie po paru dniach wszystko wraca do normy.

-Niesamowity węch labradora pozwala mu na rozróżnienie paru set tysięcy zapachów, dla porównania człowiek potrafi rozróżnić tylko parę tysięcy zapachów.

Przypadłości chorobowe

Labki odziedziczyły po swoich przodkach niesamowity apetyt, te psy potrafią być wiecznie głodne. Psy zamieszkujące obszary Nowej Fundlandii potrzebowały dużej ilości kalorii podczas pływania w lodowatych wodach Atlantyku, musiały jakoś uzupełniać straconą energię. Teraz, czy labrador jest aktywny, czy nie – ogromny apetyt mu towarzyszy. Labradory są szczególnie narażoną rasą do rozowoju otyłości.

Labrador z nadwagą to szybka droga do różnego rodzaju schorzeń i zaburzeń. m.in. choroby układu kostnego. ( dysplazja stawu łokciowego – biodrowego ), choroby serca. Prócz otyłości i chorób z nią związanymi, labradory często również miewają choroby uszu, a wiąże się to między innymi z ich uwielbieniem do wody. Często się zdarza, że po kąpieli woda zalega w uszach psa, do czego nie można dopuśić ponieważ może to przynieść nieprzyjemne dolegliwości uszne.

Wskazówki pielęgnacyjne

Labradory nie nadają się do tego, żeby większość czasu spędzały w domu nic nie robiąc przez cały dzień. Dla ich zdrowia psychicznego i fizycznego muszą mieć zorganizowany odpowiednio czas. Zdrowy labrador musi być poddany odpowiedniej ilości ruchu oraz wymaga dobrze ułożonego szkolenia już od wczesnego okresu szczenięcego. Jeżeli chcemy dobrze wychować swojego psa, musimy poświęcić mu czas, bardzo dużo czasu. Labradory są psami bardzo wdzięcznymi, jeśli chodzi o kwestię materiału do ułożenia, ale też wymagającymi należytych pokładów energii w to włożonych. Należą one do psów bardzo pojętnych, chłonnych szybko się uczących, dlatego praca z tą rasą jest jeszcze przyjemniejsza, gdy się widzi owoce tej współpracy.