Mops – rys historyczny rasy

Pochodzenie rasy Mops nie jest do końca jednoznaczne. Mopsy prawdopodobnie pochodzą z Azji, konkretniej przyjmuje się,że z Chin, tam mianowicie zajdziemy najstarsze wzmianki o przodkach rasy. Psy o bardzo podobnym wyglądzie cieszyły się popularnością na dworze cesarskim dynastii Song.

Zanim mops trafił na europejskie salony wcześniej zawitał do Hiszpanii, Holandii, Anglii i Włoszech.

Mospy są jedną z najstarszych ras na świecie – starożytne chińskie dokumenty podają, że istaniały już na terenach Chin w 700 r.p.n.e. Rasa ta podlegała chińskiemu prawu. Możliwość posiadania mopsa mieli jedynie chińscy cesarze, chyba, że pies był prezentem od cesarza. Komuś kto sprzeciwiał się temu prawu i miał w posidaniu nielegalnie mopsa groziła kara śmierci. Psy ponadto miały do swojej dyspozycji obsługę oraz zamieszkiwały własne komnaty. Karmione były tylko najlepszym jedzeniem. Dla, niektórych cesarzy mopsy były rasą najwspanialszą, dlatego niekiedy stawiali je na równi ze swoimi żonami.

Charakterystyka i właściowowści rasy

Pochodzenie: Chińska Republika Ludowa

Długość życia: 12-15lat

Waga: 6,3-8,1kg

Wysokośc: 30-36cm

Mops jest największym psem wśród karłowatych. Mocny, silny, krępy o zwartym ciele pies. Mopsy występują w paru wariantach umaszczenia: brzoskwiniowe, srebrne, płowe lub czarne – wyraźny kontrast pomiędzy kolorem sierści a czarną grzbietową pręgą, biegnącą od potylicy aż do ogona.

Charakter tych psów bywa różny i przeważnie jest to uwarunkowane w ogromnej mierze od uosobienia właściciela, dlatego na swojej drodze możecie spotkać osobniki dostojne i spokojne jak i bardzo energiczne i psotne. Mopsy to jedna z bardzo charakterystycznych ras, idealny pies do towarzystwa. Niezależnie jakim charakterem jest dany mops przedstawiciele tej rasy są niesamowicie inteligentnymi stwirzeniami. Szybko się adaptują do nowych warunków, dlatego też nie mają problemów z nawiązaniem kontaktów z ludźmi czy zwierzętami. Nie są to konfliktowe psy. Bywają zaś zazdrosne, ponieważ przyzwyczajone są, że zawsze znajduję się w centrum uwagi. Są to psy stworzone dla każdego grona odbiorców, poczynając od dzieci, kończąc na starszych ludziach. Tymbardziej, że nie są to psy, z którymi chodzi się na bardzo długie trasy i nie jest trudno znaleźć z nimi wspólny język. Mopsy nie czują ukierunkowanej przynależności do jednej osoby z rodziny, wszystkich traktują w podobny sposób. Często małe psy bywają uparte, mopsy również uchodzą za takie, ale w żadnym wypadku nie jest to ich cecha przeważająca.

Ciekawostki

-W XVII wieku jedno z towarzystw loży masońskich założyło zakon na ziemiach niemieckich którego symbolem był mops. Pies postrzegany w tym zakonie był jako obraz wierności i zaufania.

-W Chinach mopsy są do tej pory niesamowicie cenną rasą. Wartość mopsa potrafi przewyższyć cene rodzinnego samochodu.

-Psy o tej rasie to jedyna taka rasa, która znana była pod wieloma różnymi nazwami. Takimi jak:

W Anglii początkowo holenderski Mastiff, później Pug, we Francji Carlin, w Holandii Mopshold, Mascherino w Wenecji.

-W XVIII wieku mopsy zaczynają być obecne w Polsce.

Przypadłości chorobowe

Rasa mopsów nie należy do psów dużych, a mimo tego, zdarzają im się problemy z układem kostnym, takie jak dysplazja stawów biodrowych, dyskopatia, nawykowe zwichnięcie rzepki itp. dlatego bardzo ważne jest dbanie o wagę mopsów. Krótka kufa psów może powodować u nich trudności z oddychaniem, dlatego w upalne dni powinny jak najwięcej przebywać w cieniu oraz mieć zapewniony nieograniczony dostęp do wody, aby uniknąć przegrzania. Z powodu skróconej trzewioczaszki mopsy również miewają problemy z oczami, ponieważ gałki mopsów nie są wystarczająco chronione w oczodołach i w przypadku urazu może zdarzyć się, że nawet wypadną. Taką sytuację może spowodować uraz głowy, czy gwałtowne naciągnięcie skóry głowy do tyłu. Z tej przyczy zalecane jest, żeby mopsy chodziły na spacery w specjalnych szelkach, a nie w obrożach. W sytuacji, gdyby coś takiego miało miejsce zaleca się bezwzględne udanie się z psem do weterynarza.

Wskazówki pielęgnacyjne

Pielęgnowanie mopsów nie jest procesem, który pochłania dużo czasu, po prostu trzeba pamiętać o paru istotnych rzeczach. Przy pielęgnacji mopsów trzeba być zdecydowanie regularnym w oczyszczaniu fafli ( górnych warg psa ) z brudów by nie dopuścić do problemów z grzybicą. Mops jest towarzyskim, rodzinnym psem, który uwielbia kiedy otaczają go ludzie. Nie przeszkadza mu małe mieszkanie, lecz w żadnym wypadku nie można go zostawić na dłużej samego. Te psy nie znoszą samotności. Mopsy potrzebują bardzo dużo uwagi, bez niej mogą popaść w straszne przygnębienie. Rasa mopsów uwielbia dużo jeść, dlatego później potrafi ona mieć naprawdę duży problem z nadwagą. Trzeba zadbać od najmłodszych lat o dobrze zbilansowaną dietę średniobiałkową. Mopsy potrafią obficie gubić sierść, nie jest to linienie jak u dużych psów, ale również warto mieć to na uwadze.

Pies tej rasy nie poradzi sobie sam, potrzebny jest do tego człowiek. Mops jest stosunkowo łatwy do ułożenia, dlatego jest polecany osobom zaczynającym swoją przygodę z psami.